maandag 23 februari 2009 om 01u04
oorspronkelijk geplaatst op 19 februari om 23.57 uur
bijgewerkt op 20 februari om 0.38 uur en om 23.40 uur, op 22 februari om 0.38 uur en op 23 februari om 1.04 uur
De Amgen Tour of California werd opgericht in Californië in de Verenigde Staten in 2006 en na de eerste editie heeft de UCI besloten de wedstrijd te promoveren van de 2.1 categorie naar de 2.HC categorie. Er zijn maar twee andere Amerikaanse wedstrijden in deze categorie, de Tour of Georgia en de Tour of Missouri.bijgewerkt op 20 februari om 0.38 uur en om 23.40 uur, op 22 februari om 0.38 uur en op 23 februari om 1.04 uur
De etapperace begon in Sacramento op Valentijnsdag en eindigt aanstaande zondag in Escondido.
LEES VERDER NA DEZE ADVERTENTIE
Het parcours en de resultaten
Met een totaalafstand van 1.444 kilometer bestaat de Tour of California dit jaar uit 8 etappes waarvan u hieronder een korte beschrijving vindt. Ik probeer deze beschrijvingen in de komende dagen steeds bij te werken met de resultaten.Hieronder vindt u allereerst een kaart met alle etappes.
Proloog - Sacramento
De race begon op zaterdag 14 februari 2009 met een proloog in de vorm van een tijdrit over een afstand van 3,9 kilometer op een vrijwel volledig vlak parcours.
Deze proloog werd gewonnen door Spartacus, beter bekend onder zijn echte naam Fabian Cancellara, van de Saxo Bank ploeg in 4:32.909 voor 2/ Levi Leipheimer (Astana) op 00:01.204, 3/ David Zabriskie (Garmin Slipstream) op 00:02.648, 4/ Michael Rogers (Team Columbia) op 00:02.790, 5/ Thor Hushovd (Cervélo TestTeam) op 00:03.132.
In de top 10 vonden we ook in deze volgorde: George Hincapie (Team Columbia), Tom Boonen (QuickStep), Mark Renshaw (Team Columbia), Svein Tuft (Garmin Slipstream) en Lance Armstrong (Astana).
Een verrassende overwinning van Spartacus want hij was ziek voor hij aan de proloog begon. Blijkbaar wilde hij het net zo goed doen als vorig jaar toen hij ook al de proloog van de Tour of California won (eerder won hij bijvoorbeeld al de proloog van de Tour de France in 2007, zie foto).
Eerste etappe - Davis > Santa Rosa
Tussen Davis en Santa Rosa legden de renners 173,2 kilometer af en kwamen zij onderweg 3 kleine beklimmingen tegen die meetelden voor de leiderstrui van beste klimmer: op de snelweg 128 (4de categorie, 312 meter), de Howell Mountain (2de categorie, 547 meter) en ten slotte Petrified Forest (4de categorie, 332 meter). Aan het einde van het parcours zouden de renners normaal gesproken 3 rondjes hebben gereden op een lokaal circuit van zo'n 5 kilometer in de stad Santa Rosa.
Al snel reed Francisco Mancebo (Rock Racing) alleen weg van het peloton. Hij kreeg daarna gezelschap van Aaron Kemp (Fly V Australia) en Tim Johnson (OUCH) in de afdaling van de eerste beklimming. Deze groep van 3 renners kreeg uiteindelijk een voorsprong van maar liefst 12 minuten voordat Francisco Mancebo opnieuw alleen aanviel en er in de beklimming van de tweede berg alleen vandoor ging. Ondanks de achtervolging die ingezet was door het peloton en met name de kopmannen van Astana hield Mancebo een voorsprong tot de eerste doorkomst over de finishlijn.
Aangezien het weer erg slecht was en de regen het circuit in de stad Santa Rosa mogelijk gevaarlijk maakte had de organisatie besloten de etappe in te korten en uiteindelijk de eerste doorkomst over de finishlijn als etappeoverwinning te tellen. Op die manier wist Mancebo deze eerste etappe van de Tour of California 2009 dus te winnen.
Nog steeds grieperig en met koorts, stapte Fabian Cancellara in de eerste ravitailleringszone af. Hij was die nacht met koorts wakker geworden maar wilde toch graag aan de start van de eerste etappe verschijnen om zijn gele trui te verdedigen. Dat is hem dus niet gelukt en tijdens de etappe werd Levi Leipheimer virtueel leider, maar met de etappe-overwinning mocht Francisco Mancebo uiteindelijk ook de gele trui aan trekken (voor Levi Leipheimer en David Zabriskie). Hij kreeg overigens ook de trui van de beste sprinter en die van beste klimmer.
Wat betreft de andere truien: die van de strijdlustigste renner ging naar Ivan Basso (Liquigas) en die van beste jongere kwam op de schouders van Robert Gesink (Rabobank, foto) terecht.
Tweede etappe - Sausalito > Santa Cruz
De tweede etappe vertrok op maandag 16 februari vanuit Sausalito, een stad / natuurpark aan de andere kant van de Golden Gate Bridge ten opzichte van de City by the bay, San Francisco. Het begin van de etappe heeft hoogstwaarschijnlijk mooie plaatjes opgeleverd met het vertrek aan de waterkant in Sausalito gevolgd door de overtocht over de wereldberoemde Golden Gate Bridge (foto, de meest populaire foto van mijn site!) die nooit eerder opgenomen was in het parcours van de Tour of California en ten slotte een doorkomst door de straten van San Francisco.
Het vervolg van de etappe ging over een parcours langs de kust met twee lange maar niet echt zware beklimmingen, Tunitas Creek Road en Bonny Doon Road. In totaal hebben de renners die dag 186,6 kilometer afgelegd.
Vlak na de start van de etappe is een groepje van 10 renners weggereden van het peloton en tot aan de tweede beklimming bleef de kopgroep in stand. Tijdens deze beklimming besloot Carlos Barredo (QuickStep) er vandoor te gaan. Astana zorgde vervolgens aan de kop van het peloton voor de achtervolging van de groep van negen renners en Carlos Barredo en even later besloot Levi Leipheimer aan te vallen. In het groepje van 9 haalden Thomas Peterson (Garmin Slipstream) en Jason McCartney (Saxo Bank) uiteindelijk Barredo in voordat zij zelf teruggepakt werden door Leipheimer. McCartney kon het tempo van Leipheimer niet bijhouden want die had waarschijnlijk alleen maar in gedachte om de gele leiderstrui te pakken. Leipheimer ging dus alleen met Peterson verder maar in de afdaling kon McCartney er weer bij komen.
Wederom een dag in de regen, maar de renners hebben uiteindelijk de zon terug gevonden in Santa Cruz en Leipheimer, al blij genoeg dat hij de gele trui in ontvangst mocht nemen, liet de eer aan Thomas Peterson (foto) voor de etappe-overwinning.
Derde etappe - San Jose > Modesto
Dinsdag 17 februari zijn de renners van San Jose naar Modesto gereden terwijl zij vorig jaar tijdens de Amgen Tour of California 2008 dezelfde etappe in omgekeerde richting hadden gereden. In de richting waarin het dit jaar ging begon de etappe vrij zwaar want al na 8 kilometer begonnen ze aan de eerste beklimming van de dag, Sierra Road met een hoogteverschil van 592 meter (1ste categorie). 75 kilometer na de start stond de tweede beklimming op het programma, de Patterson Pass (484 meter, 4de categorie) voordat de renner konden beginnen aan de afdaling en een volledig vlak stuk van zo'n 80 kilometer inclusief de twee rondjes op het lokale circuit aan het eind van de etappe.
Nog altijd in de stromende regen waren het 4 renners, Jeff Louder (BMC), Bradley White (OUCH), Bauke Mollema (Rabobank) en Brian Vandborg (Liquigas), die al snel een voorsprong hebben genomen op het peloton. Deze renners wisten hun voorsprong te behouden tot de eerste doorkomst over de finishlijn in Modesto maar helaas voor hen begonnen de ploegen met sprinters toen met een echte achtervolging.
Uiteindelijk was het de Cervélo TestTeam ploeg die slaagde in haar opzet door Thor Hushovd perfect te plaatsen in de sprint. De Noorse sprinter opende daarmee zijn teller van overwinningen in 2009.
Ondanks het feit dat de Nederlander Bauke Mollema virtueel leider was tijdens de etappe, kwam het volledige peloton uiteindelijk samen binnen en mocht Levi Leipheimer dus wederom de gele trui aan trekken.
Oscar Freire werd tweede in deze etappe. In de Tour of California is het gebruikelijk niet alleen de etappe-winnaar te huldigen maar ook de nummers twee en drie. Aangezien Freire daar niet van op de hoogte was stond hij al onder de douche toen hij eigenlijk op het podium zou moeten staan. De organisatie vroeg daarom aan Robert Gesink om de bloemen voor hem in ontvangst te nemen ... onder protest heeft hij dat uiteindelijk gedaan ...
Vierde etappe - Merced > Clovis
De vierde etappe van woensdag 18 februari was de eerste etappe die plaats vond onder een stralende zon. Tussen het vertrek in Merced en de aankomst in Clovis, 186 kilometer verderop, lag een bergachtig parcours met maar liefst 5 beklimmingen in de Sierra Mountains: op de snelweg CA140 (3de categorie, 694 meter), gevolgd door drie aaneengesloten bergen op de snelweg CA49 (twee van de 4de categorie, 751 en 888 meter en één van de 3de categorie, 992 meter) en uiteindelijk Crane Valley Road (3de categorie, 1113 meter) voor een lange afdaling naar de finishlijn.
Het verloop van de etappe leek uiteindelijk sterk op dat van de dag ervoor, dit keer met een kopgroep van drie renners, Serge Pauwels (Cervélo TestTeam), Tyler Hamilton (Rock Racing) en Jason McCartney (Saxo Bank), die vrijwel de hele dag voor het peloton uit reed om ten slotte door de ploegen van de sprinters teruggepakt te worden. De jury moest uiteindelijk de finishfoto erbij pakken om te weten of Mark Cavendish (Team Columbia) of Tom Boonen (QuickStep) de sprint had gewonnen. Net als in de laatste etappe van de Tour de Qatar was de Britse sprinter de winnaar die dag.
Vijfde etappe - Visalia > Paso Robles
Op donderdag 19 februari begon de etappe vrij vlak vanuit Visalia waarvandaan de renners een parcours in rechte lijnen hebben gereden tot zo'n beetje de eerste tussensprint in Cholame. Voor de sprint waren er korte klimmetjes maar er kon niet gesproken worden van bergen. Bij de aankomst in Paso Robles was het te verwachten dat er wederom een sprint zou zijn voor de etappe-overwinning en dat is inderdaad wat er gebeurde.
Wederom een etappe in de zon met een temperatuur van zo'n 20°C: dat zal de renners die de regen van de dagen ervoor overleefd hadden waarschijnlijk goed hebben gedaan. Zo'n 10 kilometer na de start vormde zich al een kopgroep van 6 renners: Pieter Weening (Rabobank), Jeff Louder (BMC), Cameron Evans (OUCH), Matthew Crane (Jelly Belly), Curtis Gunn (Fly V Australia) en Glen Chadwick (Rock Racing). Deze kopgroep had op een gegeven moment een voorsprong van 8 minuten waardoor Pieter Weening toen virtueel leider werd maar deze voorsprong liep toen snel weer terug.
Op 25 kilometer van de aankomst konden Jeff Louder en Curtis Gunn het tempo niet meer bijhouden en werd de kopgroep dus teruggebracht tot 4 renners met op dat moment zo'n 2,5 minuten voorsprong. Tegen het einde van de etappe probeerde Matthew Crane een aantal keren weg te rijden van de renners met wie hij deze kopgroep gevormd had maar dat lukte uiteindelijk niet. Hierdoor werd het teamwork wel minder en de 4 renners werden eenvoudig ingehaald door het peloton op zo'n 4 kilometer van de aankomst.
Columbia en Cervélo TestTeam gingen het duel aan voor de etappe-overwinning maar uiteindelijk was het weer aan Mark Cavendish en Tom Boonen om uit te maken wie op dit moment de beste sprinter is en wederom ging de etappe-overwinning naar Mark Cavendish (Team Columbia).
Tom Boonen (QuickStep) werd dus tweede, dit keer met een fietslengte achterstand (vergeleken met de milimeters van de dag ervoor), terwijl Pedro Horrillo (Rabobank) derde werd.
Met deze overwinning pakte Cavendish ook de groene trui van beste sprinter dankzij de punten die hij kreeg door als eerste over de finishlijn te komen. Levi Leipheimer hield zijn gele trui met 24 seconden voorsprong op Michael Rogers (Team Columbia), 28 seconden op David Zabriskie (Garmin Slipstream), 30 op Lance Armstrong (Astana) en 34 op de nummer 5, Christopher Horner (Astana).
Zesde etappe - individuele tijdrit in Solvang
De zesde etappe zou best wel eens beslissend kunnen zijn voor het eindresultaat van deze Tour of California. Met nog twee etappes te gaan na deze tijdrit konden de renners hun individuele prestaties laten zien op een parcours van 24 kilometer rondom de stad Solvang. De etappe rond deze Deense stad in Californië was redelijk vlak met na 13 kilometer wel een beklimming van ongeveer één kilometer: de Ballard Canyon.
Levi Leipheimer vertrok in zijn gele trui om 23.07 uur (CET). Bij het meetpunt voor de tussentijd was er een computerfoutje wat even deed geloven dat Michael Rogers maar liefst 2 minuten voorsprong had op David Zabriskie. Uiteindelijk bleek hij 24 seconden langzamer te zijn. Levi Leipheimer had daar 2,4 seconden voorsprong op Zabriskie die enkele minuten later met de beste tijd op dat moment aan kwam bij de aankomst.
Uiteindelijk won Levi Leipheimer voor de derde achtereenvolgende keer de tijdrit in Solvang. David Zabriskie werd tweede op 8.432 seconden, Gustav Larsson derde op 16.946s.
Zevende etappe - Santa Clarita > Pasadena
Het parcours van de voorlaatste etappe was zeker niet het makkelijkste ... na een relaxte beklimming van zo'n 40 kilometer was het de beurt aan de beklimming van de Millcreek Summit (1495 m, categorie 3) met de top op zo'n 60 kilometer van het vertrek. Deze beklimming wordt gevolgd door een lange afdaling tot de eerste doorkomst over de finishlijn. Na deze eerste doorkomst staan 4 rondjes op een lokaal circuit van zo'n 8 kilometer op het programma.
Rinaldo Nocentini (AG2R La Mondiale) won deze etappe in een sprint voor Hayden Roulston (Cervélo Test Team) en Pieter Weening (Rabobank).
Markus Zberg (BMC Racing Team), Martin Elmiger (AG2R La Mondiale), Chris Baldwin (Rock Racing), George Hincapie (Team Columbia), Frank Schleck (Saxo Bank), Christian Vandevelde (Garmin Slipstream) en Addy Engels (QuickStep) eindigden 7 seconden later achter deze drie renners.
Deze 10 renners vormden samen de kopgroep van de dag.
In de afdaling van de Millcreek Summit kwam Francisco Mancebo (Rock Racing), de drager van de trui van beste klimmer, ten val en hij werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Jason McCartney (Saxo Bank) is dus de nieuwe drager van de trui van de leider van het klimmersklassement.
Achtste etappe - Rancho Bernardo > Escondido
De allerlaatste etappe was op zondag 22 februari tussen Rancho Bernardo en Escondido. Zoals de organisator van de Tour of California het zelf zegt: de meeste etappekoersen eindigen met een min of meer symbolische etappe, maar dat is niet het geval voor de Tour of California: deze laatste etappe kan wel degelijk nog invloed hebben op het algemeen klassement met maar liefst 4 bergen die ook de trui van beste klimmer van schouders kan doen veranderen.
Op de 156 kilometer van deze etappe vonden de renners allereerst de Highland Valley Road (4de categorie, 209 meter) gevolgd door een vlak stuk parcours gevolgd door de beklimming van Lake Wohlford Road (3de categorie, 445 meter) en na de afdaling van deze berg stond de beklimming van de Palomar Mountain op het programma, het hoogste punt ooit bereikt tijdens een etappe van de Amgen Tour of California met zijn top op 1561 meter (buitencategorie): een 18,8 kilometer lange beklimming met een gemiddeld stijgingspercentage van 7%. Met zijn 21 bochten doet deze berg een beetje denken aan de Alpe d'Huez in de Tour de France!
Na de afdaling van deze berg was er nog de beklimming van de Cole Grade (4de categorie, 517 meter) voor de allerlaatste afdaling van deze Tour of California 2009 naar Escondido.
Levi Leipheimer is het gelukt de gele trui voor de derde achtereenvolgende keer mee naar huis te nemen!
De etappe-overwinning ging naar Frank Schleck (Saxo Bank) voor Vincenzo Nibali. In het peloton won George Hincapie de sprint voor de derde plaats op 39 seconden.
Frank Schleck kreeg tevens de blauwe trui voor meest strijdlustige renner.
Levi Leipheimer verreed de 1444 kilometer in 31 uur, 28 minuten en 21 seconden en eindigde in het algemeen klassement voor David Zabriskie (36 seconden) en Michael Rogers (45 seconden). Jens Voigt werd vierde en Thomas Lovkvist vijfde.
Robert Gesink (Rabobank) was de beste jongere, de trui die gesponsord werd door ... de Rabobank!
Mark Cavendish was de beste sprinter (met 36 punten duidelijk voor Vincenzo Nibali met 22 punten) en Jason McCartney (Saxo Bank) de beste klimmer na de uitval van Mancebo (met 39 punten een behoorlijke voorsprong voor Tyler Hamilton met 22 en Serge Pauwels met 21 punten).
De uitzendingen van de Tour of California 2009
Uitzendingen op TVZoals A.S.O. aangeeft op de site letour.fr: voor het eerst in haar geschiedenis wordt de Amgen Tour of California wereldwijd uitgezonden. Meer dan 90 landen en in totaal 200 miljoen huishoudens overal in Europa, het Midden-Oosten, Asië, Oceanië en Afrika, kunnen de wedstrijd live volgen. Deze wereldwijde uitzending is mogelijk gemaakt door de samenwerking tussen A.S.O. en AEG, die hun kennis op het gebied van verkoop van televisierechten hebben verenigd voor de Amgen Tour of California 2009.
De organisator van met name de Tour de France (Amaury Sport Organisation, A.S.O.) en die van de Amgen Tour of California (Anschutz Entertainment Group, AEG) kondigden op 16 juni 2008 hun samenwerking aan voor een promotieprogramma van beide etappekoersen: de Tour de France sinds 2008 en de Tour of California voor het eerst nu in 2009. Als tegenprestatie voor de diensten van A.S.O. voor de internationale verkoop van uitzendrechten van de Amgen Tour of California op televisie en nieuwe media, helpt AEG A.S.O. met de verkoop van sponsorformules aan bedrijven die in de Verenigde Staten het merk "de Tour" willen gebruiken. Tijdens de Tour de France, organiseerde A.S.O. een spelletje waarmee je een reisje naar de Californische wedstrijd kon winnen terwijl op dit moment op de site van de Tour of California een spelletje staat waarmee je een VIP reis naar de Tour de France 2009 kunt winnen.
De uitzending op Internet
Ook als je net als ik geen TV hebt of als je niet de juiste TV zender hebt kun je de Tour of California volgen!
Alles is namelijk live te volgen (nou ja, als het weer mee zit en het mogelijk is de vliegtuigen die de uitzendingen mogelijk maken de lucht in te krijgen!) op Internet op tracker.amgentourofcalifornia.com.
We vinden daar de beelden van de wedstrijd met commentaar van Joe Silva en de oud-renner Frankie Andreu (die onder andere bij US Postal reed).
LEES VERDER NA DEZE ADVERTENTIE
De sponsors van de Tour of California
De naam van de Tour of California, officieel de AMGEN Tour of California, bevat de naam van de hoofdsponsor, AMGEN. AMGEN is een biotechnologie leverancier en is al één van de sponsors van de Tour of California sinds de oprichting ervan in 2006.De andere sponsors zijn te zien in de afbeelding hieronder en het valt meteen op dat er vier sponsors zijn die ook hoofdsponsor zijn van één van de deelnemende ploegen: de Nederlandse bank Rabobank met haar Noord-Amerikaanse filiaal, Columbia, Fly V Australia en Sport Beans voor Jelly Belly Cycling.
Vond u dit artikel interessant? Laat het uw vrienden op Facebook weten door op de buttons hieronder te klikken!
2 reacties | 9782x bekeken
dit artikel is geplaatst in: Wielrennen algemeen (m.u.v. Tour de France)
Goedemorgen Thomas,
Ik ben heel blij dat je de ronde van Californie op je site hebt gezet. Ik volg deze Amgen Tour al vanf de oprichting, maar dze informatie was in het engels en m.i. niet zo overzichtelijk in beeld gebacht als ik dat gewend was op jouw site. Dus mijn complimenten voor deze overzichtelijke informatie en nogmaals bedankt.
met vriendelijke groeten,
Henk Scholten,
(de fietsende lamdmeter uit Beuningen(O))
| Henk Scholten | dinsdag 24 februari 2009 om 06u56
Bedankt voor de complimenten!
Het is met name te danken aan de live-uitzending via Internet (de "tracker") dat ik deze informatie online heb kunnen zetten en iedere dag meteen na de finish heb kunnen bijwerken. Dat zouden meer wielerwedstrijden moeten doen zo'n volledige live-uitzending van alle etappes :-) !
| Thomas Vergouwen | dinsdag 24 februari 2009 om 23u58