Vanmiddag werd de laatste etappe van de Rhône Alpes Isère Tour 2011 gewonnen door Thomas Vedel Kvist van de Glud & Marstrand ploeg die in de sprint de renner die altijd in de aanval was tijdens deze wedstrijd, Jérémy Roy (FDJ), versloeg.
Hij en eindwinnaar Sylvain Georges reageerden na deze laatste etappe op hun overwinningen.
Na de finish liet Thomas Vedel Kvist ons weten hoe de etappe voor hem verlopen was:
Ik was er al vroeg bij in de kopgroep maar ik kon niet echt vol uit gaan want er zaten renners bij die onze kopman (Lasse Bochmann) voorbij konden gaan in het algemeen klassement. In de laatste klim van de eerste categorie vormde zich vervolgens een nieuwe kopgroep en Jérémy Roy reed het gaatje naar ons dicht. Ook daar kon ik weer niet vol uit gaan want er waren twee renners bij die ons de 3de plaats konden afpakken.
Toen ik zag dat het peloton terug kwam besloot ik voor de etappeoverwinning te gaan. Ik ging er dus samen met Jérémy Roy vandoor en op 1,5 kilometer van de finish bleef ik in zijn wiel en ik wist hem te kloppen in de sprint.
In een sprint als deze, waar je moet versnellen vanuit een gematigd tempo rond de 30/40 in het uur ben ik het beste. Ik ben niet echt een sprinter maar ik kom vaak in een kleine kopgroep binnen en dit keer leverde dat de overwinning op!
De renner die vorig jaar nog onderdeel uitmaakte van de Quick Step ploeg, legde ook uit waarom hij niet meer bij deze ploeg zat en het een treetje lager op moest zoeken: Ik heb nogal wat blessures gehad. Het eerste jaar een mononucleose en een sleutelbeenbreuk en het jaar daarop problemen met mijn knie gedurende 3 maanden waardoor ik niet echt heb kunnen trainen. Vorig jaar heb ik niet echt kunnen koersen met mijn knieproblemen. Het was heel vroeg in het seizoen, in januari/februari/maart maar ik heb uiteindelijk toch maar 40/50 wedstrijden gereden met de ploeg, ze gaven mij niet de kans er meer te rijden.
Ik zou graag terug komen op dat niveau en nu ik al twee overwinningen in UCI-wedstrijden op zak heb (hier en et de 2de etappe van de Tour de Normandie) denk ik dat wel eens zou kunnen lukken.
Om dit interview te beluisteren clickt u op de play knop van de podcast hieronder!
Allereerst beschrijft hij de etappe van vandaag tussen Saint-Maurice l'Exil en Charvieu-Chavagneux:
Deze etappe bestond voor mij uit drie delen. In het eerste deel was ik echt bang mijn trui te verliezen want er waren een heleboel kopgroepjes en niemand wilde ons echt deze overwinning cadeau doen. Ik zag mijn gele trui dus alweer van mijn schouders af glippen.
Het tweede deel was meer afwachtend. Mijn collega's deden daar het werk, samen met andere ploegen, om de voorsprong van de kopgroep te beperken. En het laatste deel was toen we op het lokale circuit terecht kwamen. Op zo'n 20 kilometer van de finish begon ik te denken: "als alles goed gaat heb je nu gewonnen". Dit laatste deel bestond dus uit de 20 langste kilometers van mijn leven (lol) !
De jongens hebben het echt goed gedaan, ze hebben echt hard gewerkt. Tegen het einde kwamen de sprintersploegen ons gelukkig ten hulp want toen FDJ aan begon te vallen in de laatste klim viel het in groepjes uiteen. Ik had het dus een beetje moeilijk en toen Maxime (Médérel) er bij kwam dacht ik dus "oef, ik krijg hulp!" en de sprintersploegen deden toen een deel van het werk, net als de ploeg van de renner die derde eindigt en dat heeft mij dus goed geholpen. Op 20 kilometer van de aankomst was ik dus een stuk geruster.
Dit is de mooiste overwinning van mijn carrière. En dan ook nog eens bij BigMat, voor mijn eerste jaar bij de profs. Ik ben dus heel blij en dit is de beloning voor het werk van de hele ploeg. Ze zijn al vier dagen als gekken aan het rijden om mij te helpen. Ook al waren wij op papier in het nadeel want met één man minder, toch is deze trui te danken aan de rest van de ploeg.
Gisteren heb ik mijn overwinning niet echt gevierd. We hebben niet gedronken want ik wilde niet dat me dat ongeluk zou brengen. Ik was vrijdag de trui kwijt geraakt, zoals ik al zei heb ik nooit langer dan 3 dagen een trui kunnen behouden, en uit bijgeloof heb ik dus gisteren niet gek gedaan en me geconcentreerd op vandaag en op hoe ik deze trui kon behouden. We wisten dat het vandaag voor ons de zwaarste etappe zou zijn, niet vanwege het profiel maar omdat de verschillende ploegen graag de etappe en zelfs het eindklassement wilden winnen.
Ik ga het vanavond waarschijnlijk ook niet vieren want ik ga nu meteen door richting het Circuit de Lorraine. Ik stap dus zo in de auto op weg naar het Noorden om daar al ter plaatse te zijn. Ik denk dat ik het maar ga vieren met een stek vrienden tijdens de break daarna en voor het trainingskamp eind mei.
Om dit interview te beluisteren clickt u op de play knop van de podcast hieronder!
Vond u dit artikel interessant? Laat het uw vrienden op Facebook weten door op de buttons hieronder te klikken!
nog geen reacties | 2319x bekeken
dit artikel is geplaatst in: Rhône Alpes Isère Tour
door Dany45 over