2013 is inmiddels voorbij en 2014 is alweer een aantal dagen oud. Aan het begin van wielerseizoen 2013 klom de Afrikaanse MTN-Qhubeka ploeg een stapje hoger in de wielerhiërarchie door verder te gaan als Pro Continental ploeg (sinds 2008 was de ploeg al aanwezig in het profpeloton als Continental ploeg en daardoor was deze uiteraard een stuk minder zichtbaar in de verschillende UCI wedstrijden dan in 2013).
Rob Child, van de Elite Sport Group (ESG), is de voedingsdeskundige van de Afrikaanse ploeg en is dusdanig vaak betrokken bij de verschillende activiteiten van de ploeg. Rob was zo vriendelijk om te accepteren om de lezers van Velowire een kijkje achter de schermen te geven van deze opmerkelijke ploeg, middels verschillende artikelen die gedurende het komende jaar geplaatst zullen worden.

Dankzij de bijdragen van Rob zullen we ontdekken hoe MTN-Qhubeka werkt naar het doel om deel te nemen in de Giro d'Italia in 2014 en vervolgens in de Tour de France in 2015! Er is veel te vertellen over deze ploeg die haar hoge doelstellingen probeert te bereiken met een relatief klein budget.
Om te beginnen heeft Rob voorgesteld om terug te blikken op 2013, het eerste seizoen waarin de ploeg uitkwam als een Pro Continental ploeg.

MTN-Qhubeka: Samenvatting van 2013

Toen de Afrikaanse MTN-Qhubeka ploeg het seizoen 2013 begon was zij als verschillende andere Continental ploegen die het gewaagd hadden de stap te maken naar het Pro Continental niveau. Maar, Mais, met een budget half zo groot als dat van haar concurrenten op Pro Continental niveau en een tiende van dat van de grootste ploegen werd er weinig goeds voorspeld over deze ploeg. Voeg daar nog eens aan toe dat in de ploeg renners zaten met een nog onbekend talent of nog niet eerder vertoond talent en u zult begrijpen dat vele mensen de ploeg al aan de kant geschoven hadden nog voordat ze ook maar één trapper aangeraakt hadden. Maar als we de ploeg wat nader bekijken zien we al snel dat MTN-Qhubeka niet als de andere is: deze ploeg fietst om levens te veranderen door het goede doel Qhubeka te leren kennen. Deze organisatie rust Afrikaanse dorpen uit met het beste duurzame transportmiddel - de fiets .... waarmee de toegang tot onderwijs en zorg verbeterd wordt, evenals hun autonomie.

In de ploegen waren verschillende dingen ook anders, met het beperkte budget waren er natuurlijk geen toprenners maar verschillende jonge hoopvolle renners, die zich graag wilden meten aan de beste renners wereldwijd... Driekwart van de ploeg bestond uit Afrikaanse wielertalenten en de helft van de renners waren van Afrikaanse afkomst, nieuw voor het profpeloton en wellicht een voorteken van de toekomstige ontwikkeling van de wielersport...

Tirreno Adriatico was de eerste UCI WorldTour wedstrijd voor MTN-Qhubeka. Met als tegenstanders de grote ploegen als Sky, Omega Pharma-QuickStep en Garmin-Sharp was dit een echte test van de kwaliteit en de kracht van de ploeg. Terwijl de media het met name hadden over de 3de plaats in de eerste etappe met Gerald Ciolek, was het de 8ste plaats van Kristian Sparagli die de echte strijdlust van de ploeg liet zien. De 22-jarige renner sprong in het wiel van Peter Sagan in de laatste 10 kilometers en versloeg hem in de laatste meters richting de finish... Deze strijdlust is het echte MTN-Qhubeka: een ploeg met een enorm intern vertrouwen en een wil die veel verder gaan dan een groot budget of de reputatie van andere ploegen...

Deze aanpak kwam ook goed van pas voor MTN-Qhubeka toen de ploeg een wildcard toegekend kreeg om deel te nemen aan één van de grootste klassiekers ... Milaan-Sanremo. De altijd lachende Songezo Jim schreef hier geschiedenis door de eerste zwarte Zuid-Afrikaan te worden die van start ging in een UCI WorldTour wedstrijd. In wat veranderde in een ijsdans toonde Songezo een opmerkelijke prestatie, hij gaf pas op vanwege de weersomstandigheden toen verschillende grote renners al lang de warmte van de bus opgezocht hadden.
Maar waar het echt om draaide was wat er aan de kop van de wedstrijd gebeurde! Alle ploegen waren inmiddels teruggebracht tot een minimaal aantal renners door de weersomstandigheden die ervoor zorgden dat alle voordelen van windtunnel tests, ultra lichte fietsen, elektronisch schakelen of super-knechten in het water vielen. De overwinning werd betwist tussen de drie sterkste en strijdlustigste renners van de wedstrijd: Peter Sagan, Fabian Cancellara en Gerald Ciolek – het resultaat: een overwinning voor Gerald Ciolek van MTN-Qhubeka. Slechts 3 maanden na de start van het wielerseizoen had de ploeg al de eerste historische klassieker op zak!
De directeur van de ploeg, Doug Ryder – die vaak de inspiratiebron is voor het succes van de MTN-Qhubeka ploeg – is niet alleen een "doener" maar ook een dromer. Echter, zelfs hij had niet durven geloven dat MTN-Qhubeka Milaan-Sanremo zou kunnen winnen in het eerste jaar als Pro Continental ploeg.
Deze overwinning gaf hoop aan andere renners van MTN-Qhubeka om goede prestaties te laten zien. Tsgarbu Grmay schreef ook weer geschiedenis door de eerste Ethiopische renner te worden die deelnam aan een UCI wedstrijd, daarmee bewijzend dat het Ethiopische talent wat we kennen van het hardlopen op de middellange en lange afstand door te geven is aan de professionele wielersport.

Ondanks het ontbreken van een miljoenen kostende sprinterstrein bleef Gerald Ciolek podiumplaatsen pakken en hij won de Ronde van Oostenrijk en van Groot-Brittannië.

Als we dan een sprongetje maken naar de maand augustus dan heeft de ploeg het voorrecht om uitgenodigd te worden in haar grootste etappewedstrijd tot op heden, de Volta a Portugal (de Ronde van Portugal). Op het niveau net onder een Grote Ronde was dit een echte fysieke en mentale test, zelfs voor profrenners van het hoogste niveau. Voor MTN-Qhubeka was deze wedstrijd een goede indicator om te zien waar de ploeg stond in haar doel om deel te nemen aan de Giro d'Italia 2014 en daar goede resultaten te behalen. Op papier stelde de ploeg weinig voor, met jonge en relatief onervaren renners.
Voor MTN-Qhubeka, wist Sergio Pardilla, voorheen knecht in de Movistar ploeg, het peloton van zich af te schudden om zo uit de schaduw te treden en een etappe met finish bergop te winnen en zo de gele leiderstrui van de wedstrijd te pakken. In de volgende dagen heeft de ploeg hard moeten werken onder temperaturen die opliepen tot 40°C om deze trui te verdedigen. Dit vergde grote persoonlijke opofferingen van alle renners van de ploeg. De belangrijkste was die van de Zuid-Afrikaanse wegrit Kampioen, Jay Thompson, die zijn persoonlijke ambities opzij zette om herhaaldelijk aan te vallen en zo de andere ploegen te vermoeien. De buitenmenselijke inspanningen van de renners van de MTN-Qhubeka ploeg zorgden ervoor dat de trui 4 onvergetelijke dagen in hun handen bleef.

De Ronde van Groot-Brittannië was de laatste nationale Europese ronde voor MTN-Qhubeka en wederom was de ploeg daar regelmatig vooraan te zien. Gerald Ciolek liet zien dat hij veel meer was dan een concurrent van de beste sprinters ter wereld door een etappe te winnen en zo de leiding te pakken in het algemeen klassement en in het puntenklassement. De klimmer Sergio Pardilla liet een andere kant zien van het enorme wielertalent wat zich in zijn kleine lichaam van 58kg verbergt door 9de te finishen in de vlakke tijdrit, daarbij simpelweg aangevend: "Ik had vandaag goede benen". In de 6de etappe kregen deze benen een uitdaging voor de kiezen waar ze nog beter bij pasten, met de koninginnerit richting Haytor. De commentatoren van de wedstrijd bleven hameren op de goede kansen van het leidersduo want we vonden daarin de beste klimmer van de Tour de France, Nairo Quintana, en Dan Martin, die zij beschreven als "de beste klimmers van de wereld". Maar het duurde even voordat ze Sergio Pardilla herkenden toen hij het gat met deze kopgroep dicht reed. Uiteindelijk pakte hij de 4de plaats in deze etappe, voor Quintana, Martin en Bradley Wiggins.

Terwijl het Europese seizoen op zijn einde liep bleef het daar niet bij wat betreft wedstrijden. In de Tour de Rwanda toonde de ploeg wederom haar kracht door met 4 renners in de top 10 van de proloog te eindigen, maar het was in de etappes in lijn dat de ploeg zich echt liet zien. Tijdens de eerste etappe in lijn pakte Jay Thomson een hele emotionele overwinning in zijn kampioenstrui als Zuid-Afrikaanse Kampioen, snel gevolgd door een overwinning van de zilveren medaille van het Wereldkampioenschap Beloften, Louis Meintjes. Voor MTN-Qhubeka vond de "knecht" Johann Van Zyl zijn sprinterskwaliteiten die tot dan toe onaangeboren waren gebleven en waarmee hij een etappe wist te winnen. In de laatste dagen van het wielerseizoen 2013 pakte de Algerijnse sprinter Youcef Reguigui zijn eerste etappeoverwinning van het seizoen.

Terugkijkend op 2013 kunnen de prestaties van MTN-Qhubeka op verschillende vlakken bekeken worden en steeds bleken ze weer succesvol te zijn. De bekendheid van het goede doel Qhubeka waar de ploeg voor zorgde maakte het mogelijk de levens van vele mensen te verbeteren door drieduizend vijfhonderd fietsen te leveren in 2013. De renners en de medewerkers die bij MTN-Qhubeka zijn komen werken durfden te dromen en hebben hun doelstellingen ruim gehaald. In dit eerste seizoen op dit niveau plaatste MTN-Qhubeka zich als 2de Pro Continental ploeg!
De directeur van de ploeg, Doug Ryder, vatte dit ongelofelijke seizoen samen door te zeggen:

• 2013 toonde aan wat er mogelijk is voor een ploeg die rijdt voor iets groters en belangrijker dan alleen het winnen van wedstrijden, dat trekt je hogerop. De wielersport heeft het leven van 70% van de renners van deze ploeg verbeterd en dat gaan ze zomaar niet op geveb.

... en het verhaal houdt daar niet op. MTN-Qhubeka heeft een contract getekend met andere renners die dromen en verlangen naar succes. Voormalig gele trui drager van de Tour de France Linus Gerdemann, John-Lee Augustyn, Daniel Teklehaimanot en Merhawi Kudus dragen de kleuren van MTN-Qhubeka in 2014 en zijn klaar voor de strijd.

• Afhankelijk van de werklast van Rob Child, zullen volgende artikelen andere onderwerpen aansnijden zoals bijvoorbeeld de doelen voor het seizoen 2014 van MTN-Qhubeka, de bijzondere context van sommige renners die hun terugkeer maken in de professionnele wielersport (Linus Gerdemann en John-Lee Augustyn die beiden zonder contract zaten in 2013) maar ook meer specifieke onderwerpen met betrekking tot het werk van Rob, de voeding van de ploeg. Als u iets over de ploeg wilt weten, stel dan gerust uw vragen! Voorzover mogelijk vindt u dan misschien het antwoord op uw vragen in één van Rob's toekomstige artikelen.
  
  In de tussentijd kunt u natuurlijk altijd de website van de Elite Sport Group of de officiële website van Team MTN-Qhubeka bezoeken.

door Rob Child, MTN-Qhubeka's nutritional biochemist
Vond u dit artikel interessant? Laat het uw vrienden op Facebook weten door op de buttons hieronder te klikken!

5 reacties | 21649x bekeken

dit artikel is geplaatst in: Achter de schermen van MTN-Qhubeka

Plaats een reactie

Je naam
*
Je e-mail adres
*
[dit wordt uitsluitend gebruikt om mij de mogelijkheid te geven eventueel contact met je op te nemen en wordt niet bij je reactie geplaatst en om je op de hoogte te stellen van nieuwe reacties]
Blijf op de hoogte van nieuwe reacties
Vink dit hokje aan als je een e-mail wilt ontvangen wanneer er nieuwe reacties worden achtergelaten (controleer goed je e-mail adres hierboven om er zeker van te zijn dat je deze e-mails ontvangt!)
Je bericht


Let op!! Om spam te bestrijden dient u voor het gebruik van deze functie nu het antwoord op de eenvoudige vraag hieronder te geven. Het antwoord dient gegeven te worden in de vorm van een cijfer tussen 2 en 100. Indien het antwoord onjuist is zal de overige invoer in dit formulier verder worden genegeerd.

Hoeveel is vier plus twee ?